Ապրիլի 17

Պատմություն․ Արևմտյան Հռոմեական կայսրության թուլացումը և անկումը

Արևմտյան Հռոմեական կայսրության թուլացումը և անկումը
Հռոմի կայսր Դիոկղետիանոսի օրոք անցկացվեցին կառավարչական և ռազմական բարեփոխումներ: Դրանով հիմք դրվեց կառավարման նոր եղանակին՝
դոմինատին: Դրա էությունն այն էր, որ ստեղծվեց ռազմական միապետություն՝ մեկ անձի անսահմանափակ իշխանությամբ։ Կայսեր իշխանությունը աստվածացվում էր։ Բոլոր քաղաքացիները համարվում էին կայսեր, այլ ոչ պետության հպատակները։ 330 թ. կայսրության մայրաքաղաքը տեղափոխվեց արևելք։ Կոստանդիանոս I կայսրը Բյուզանդիոն բնակավայրի տեղում կառուցեց Նոր Հռոմը, որը նրա պատվին կոչվեց Կոստանդնուպոլիս։Արտաքին և ներքին խնդիրների պատճառով 395 թ.կայսրությունը բաժանվեց երկու մասի՝ Արևելյան և
Արևմտյան։ Արևելյան կայսրությունը, որը հայտնի է նաև որպես Բյուզանդական կայսրություն, շարունակեց իր գոյությունը ավելի քան հազար տարի։ Արևմտահռոմեական կայսրությունը գերմանական և այլ ցեղերի հարձակումների հետևանքով թուլացավ: Կայսրության տարածքում հաստատված գերմանական ցեղերը, ստեղծեցին իրենց պետությունները։ 476 թ. բարբարոսների կողմից Հռոմի վերջին կայսրը գահընկեց արվեց։ Այսպես պատմության ասպարեզից դուրս եկավ Արևմտահռոմեական կայսրությունը։

Ապրիլի 16

Գոյականի հոլովները

Ժամանակակից հայերենում հոլովները 7-ն են՝ ուղղական, սեռական, տրական, հայցական, բացառական ,գործիական և ներգոյական:

Ուղղական հոլովը բառի ուղիղ, անփոփոխ ձևն է:

Ուղղական հոլովը որևէ վերջավորություն չունի: Պատասխանում է ո՞վ, ովքե՞ր, ի՞նչ(ը), ինչե՞ր(ը) հարցերին: Ուղղական հոլովը ունի և՛ անորոշ, և՛ որոշյալ առումներ՝ գիրք-գիրքը: 

 

Սեռական հոլովը ցույց է տալիս այն առարկան, որին պատկանում կամ վերաբերում է որևէ բան:

Սեռական հոլովը պատասխանում է ո՞ւմ , ինչի՞ , ինչերի՞   հարցերին:
Սեռական հոլովը կազմելիս բառը փոփոխվում է: Ընդ որում՝ տարբեր բառեր փոփոխվում են տարբեր ձևերով: Այդ փոփոխությունները կոչվում են հոլովումներ:

Սեռական հոլովում բառը կարող է ունենալ ի, —ու, —ան, —ոջ-վա, -ց վերջավորություններ, կամ բառի մեջ որևէ ձայնավոր կամ երկհնչյուն կարող է փոխվել ո -ի կամ ա -ի:

 

1.Հոլովվի՛ր հետևյալ բառերը սեռական հոլովով, ընդգծի՛ր վերջավորությունները.

Հյուրի, ձիու, գարնան, ընկերոջ, առավոտվա, Արամենց, տան, անվան:

2.Շարքից դու՛րս գրիր ուղղական հոլովով բառերը.

Տունը, տնից, մարդիկ, լույս, դարպասը, օդում, անտառ, գարնանը, պահակ:

3.Գրի՛ր 5բառ ուղղական հոլովով, որոնք կունենան որոշյալ ը հոդ:

Արամը դարպասը

4.Գրի՛ր 2-ական բառ, որ սեռական հոլովում կենթարկվեն —ի, -ու, —ան, —ոջ-վա, -ց հոլովումների:

5.Գրի՛ր ա և ո ներքին հլովման ենթարկվող բառեր:

6.Հետևյալ նախադասություններից քանիսո՞ւմ է ընդգծված բառը դրված սեռական հոլովով:

Փոքրիկը պահել էր հյուրի կոշիկները:

Ընկերոջ կրիան պահում էր իրենց տանը:

Մոր պայուսակը չբացած էլ իմանում էր, թե մեջն ի՛նչ կա իր համար:

Միրգը հորեղբոր այգուց են բերում:

Սեղանի ոտքն է դարձրել խաղալիք:

Հոր ամբողջ ունեցվածքը մնաց կրտսեր որդուն:

Ապրիլի 11

English

Mrs. Jenkins went to see her doctor one day, because her heart was giving her
trouble.
The doctor listened to her heart carefully and did a few other things. Then
he said, ‘Well, Mrs. Jenkins, stop smoking, and then you’ll soon be quite all right
again.’
‘But doctor,’ answered Mrs. Jenkins quickly, ‘I’ve never smoked. I don’t like
smoking.’
‘Oh, well,’ said the doctor, ‘then don’t drink any more alcohol.’
‘But I don’t drink alcohol,’ answered Mrs. Jenkins at once.
‘Stop drinking tea and coffee then,’ the doctor said to her.
‘I only drink water,’ answered Mrs. Jenkins. ‘I don’t like tea or coffee.’
The doctor thought for a few seconds and then said, ‘Well, . . . er . . . do you
like fried potatoes?’
‘Yes, I like them very much,’ answered Mrs. Jenkins.
‘All right, then stop eating those,’ said the doctor as he got up to say
goodbye to Mrs. Jenkins.

Ապրիլի 9

Ինչպես եմ ես պատկերացնում իմ ապագան

Ես պատկերացնում իմ ապագան այսպես՝

Ես հաճախ եմ մտածում ինչպիսին կլինի իմ ապագան։ Երբ մեծանամ, կցանկանայի ունենալ լավ մասնագիտություն և երջանիկ կյանք ունենալ և լավ ընտանիք ։Ես շատ եմ սիրում նկարել ,դրա համար  ապագայում ես ցանկանում  եմ դարնալ դիզաիներ ։Բացի այդ, ապագայում կուզենայի ճանապարհորդել տարբեր երկրներով, տեսնել աշխարհի հրաշքները, նոր բաներ սովորել ։

Ապրիլի 7

Պատմություն

Առաջադրանքներ

1.Քո կարծիքով ո՞րն էր Հռոմի և Կարթագենի բախման գլխավոր պատճառը:
2.Ո՞վ էր կարթագենցիների նշանավոր առաջնորդը:

3.Ովքե՞ր էին փորձում Հռոմում հաստատել սեփական գերիշխանությունը:
4.Ե՞րբ է ստեղծվել առաջին եռապետությունը Հռոմում: Ովքե՞ր ձևավորեցին այն:

5.Կեսարը ե՞րբ զավթեց իշխանությունը Հռոմում։
6.Քո կարծիքով ինչո՞ւ Կեսարին սպանեցին։

Ապրիլի 7

Встретила — Евгений Елич

Яркое пасхальное утро. Гудят колокола в городе, а на хуторе в пятнадцати верстах от города тихо и зелено.

Птицы поют. Петух кричит. В старом хуторском доме по-праздничному торжественно и чисто.

Вскочила Галя с постели. Наскоро оделась. Кинулась в столовую к бабушке с радостным криком:

— Бабушка, Христос Воскресе!

— Воистину Воскресе! — ответила бабушка, целуя Галю, и отдала ей желтое каменное яичко, о котором Галя давно мечтала.

— Видишь, бабушка, я тебя первую поздравила! — хвалилась Галя.

— Да ведь ты у меня умница-разумница… Шустрая девочка! — смеётся бабушка.

— А мама не приехала? Мама когда приедет? — спрашивает Галя.

— Да за мамой я уже и лошадей на вокзал послала. Должна к обеду быть.

— Я хочу, бабушка, маму первая, самая первая, встретить. Непременно встречу! Вот это красное малюсенькое яичко возьму. Маме дам!.. — болтала Галя, пряча маленькое яичко в кармашек. — Хорошо, бабушка? Правда?

Давно уже пообедали бабушка и Галя. Скоро вечер, а мамы

нет. Галя на дворе, неподалёку от ворот играет яичками.

Красным «тупорыленьким», которое маме подарит, и желтым каменным. Катает их. В платочек завязывает. То и дело выбегает Галя из ворот на дорогу. Прикрывает глаза рукой, смотрит пристально вдаль, возвращается к бабушке на террасу и говорит:

— Поезд опоздал, бабушка? Да?

Надувает сердито губки и прибавляет:

— Мама едет, а поезд опаздывает. А я жду маму. Зачем он опаздывает?

— А ты побегай, поиграй — и не заметишь, как время пролетит, — советует бабушка.

Но Галя не хочет играть. Она взбирается на стул возле бабушки, кладет платочек с яичками возле себя и спрашивает:

— А мама мне куклу привезет. Да, бабушка? Большую-большую, в красной шапочке? И чтобы глаза закрывала…

— Правда, правда, — уверяет бабушка.

— Вот хорошо-то, вот хорошо, — кричит Галя, хлопает в ладоши и бежит во двор, к черной лохматой собаке Жучке.

— Жучка, Жучка, а у меня будет большая кукла — «Красная Шапочка». Мама из Москвы привезет.

Понеслась с Жучкой к пруду, где пастушок Митя играет.

— Пойдем, Митя, маму встречать, — просит Галя.

А Митя и слушать не хочет.

Вернулась Галя обиженная во двор. Скучно ей. Мама не едет. В комнатах пусто. Работник Степан ушел с женой в деревню. Бабушка на террасе толстую скучную книжку читает. Одна Жучка с Галей. Нашла Жучка коротенькую палку, в зубы взяла. Гордо так, медленно мимо Гали проходит, дразнит: «Отними, мол, попробуй».

Раззадорилась Галя:

— Ах ты, Жук потешный, Жучище, — приговаривает. — Ах ты, ах ты…

Ухватилась обеими ручонками за палку, к себе тащит. Рычит Жучка, палки не даёт. Видит Галя — не одолеть ей Жучки. Бросила палку вырывать, сама к саду побежала:

— Жучка, Жучка! Коровы в сад зашли!

Бросила Жучка палку. Кинулась с лаем в сад. А Галя палку схватила, смеётся:

— Эх, простофиля, простофиля.

Убежала Жучка, а Гале еще скучнее, еще досаднее. Стук колёс услыхала Галя за воротами: схватила красненькое яичко, побежала по утоптанной дороге навстречу едущим — думала мама. Поближе подбежала, видит — чужие. Лошадь чужая, кучер чужой. Проехал тарантас. С неистовым лаем унеслась за ним Жучка. А Галя решила:

— Пойду на бугор, встречу маму. Христос Воскресе скажу… Непременно встречу!

Пошла Галя по укатанной дороге дальше; вдоль опушки темного леса идёт — сторонится — знает, что там, в лесу, глубокая яма, в которой волки зимой сидят. Страшно Гале стало: вдруг волк выскочит. Позвала Галя тоненьким голосом:

— Жучка, Жучка!

Откуда-то, через лес принеслась к ней чёрная Жучка. Успокоилась Галя:

— Идем, Жучка, маму встречать!

Жучка рада, руки Галины лижет, ласкается. Идут вместе по дороге твёрдой, укатанной, Жучка и Галя. На бугор взошли.

Слева озимь зеленеет; справа поле да низина, а за ними овраг, лес и белая полоса речки. Жаворонок высоко в небе поёт свое весеннее «тили-тили». Остановилась Галя, подняла головенку, смотрит высоко вверх, на исчезающую в синеве птичку. Хорошо ей. Звенит, звенит песенка. Близко-близко зазвенела другая. Видит Галя — птичка в траву на землю упала.

— Поймать бы мне жаворонка!

Бросилась по хлебам. Упорхнул жаворонок из-под самых ног. Сердце Галочкино забилось-забилось от испуга. Жучка кинулась для вида следом за вспорхнувшей птичкой, залаяла, села на дороге.

Стемнело; из оврага соседнего пахнуло сыростью. Стало свежо и страшно. Хочет Галя домой к бабушке вернуться, да туда идти еще страшнее: там волчья яма. Притомилась Галя, присела на глыбу чёрной земли. Яичко мамино на колени положила. Жучка походила, порыла землю возле Гали и легла, вытянув лапы. Слушает Галя — не едет ли мама?

Нет, не слышно!..

Ветерок пробежал. Расправляя крылья, прошла, переваливаясь, большая сонная птица. Солнце скрылось. Мама не едет.

«Почему мама не едет?» — думает Галя, и страшно, и тоскливо становится на душе. Темнота закрыла от Гали дорогу.

В тишине каждый шорох и звук пугают ее. Вон где-то вдали грянул выстрел и докатился до Гали. Вскочила Галя. Перепуганная закричала:

— Мама, мама!

Прислушалась. Крикнула еще раз:

— Бабушка! Мама!

Заплакала, задрожала Галя. О Жучке вспомнила. Подошла, села, обняла её за тёплую шею — прилегла, всхлипывая, к Жучке. Жучка голову на Галины колени положила. Всхлипывала, всхлипывала Галя да и заснула, обласканная Жучкой. Не спит Жучка — смотрит, слушает, стережёт Галю.

Проснулась Галя от конского топота, криков Митиных, лая Жучки и от того ещё, что упала она с мягкой Жучкиной спины на твёрдую землю. Пастушонок Митя несся по дороге верхом на гнедке и кричал:

— Галя, Галя!..

В темноте с коня спрыгнул.

— Галя, ты здесь? — спросил…

— Здесь, здесь! — откликнулась Галя и заплакала.

— Эх, тебя занесло-то! Маменька твоя давно приехала, по тебе убивается — а тебя вон куда занесло. Заместо городской дороги на село пошла, — ворчал Митя.

Взял на руки Галку. Крикнул грохотавшему сзади тарантасу:

— Здеся, здеся! Сюда держи!

В тарантасе подъехали кучер Никита, мама и бабушка.

— Галюська моя, милая, родная детка!.. Испугались мы, плакали, а ты вон где, — говорила мама, кутая Галю в теплый платок и горячо целуя.

— Мама, Христос Воскресе! — неожиданно громко и звонко воскликнула Галя и тихо, с дрожью в голосе, добавила:

— Только, мама, я… яичко красное потеряла… И самая последняя тебя встретила, — зарыдала горько Галя.

— Что ты, что ты, милая, — забеспокоилась мама. — Не плачь. Придем домой — ты себе другое яичко выберешь, с мамой похристосуешься. Гони, Никита, скорее домой…

Скоро Галя была дома, в бабушкиной комнате, на кровати; на руках у нее лежала большая кукла «Красная Шапочка». Возле кровати сидела, лаская Галю, мама и о чём-то говорила с бабушкой. Галя счастливо улыбалась и засыпала. Снилось Гале, что она вместе с мамой идет по дороге, а жаворонок высоко в небе поёт свое весеннее «тили-тили». Спускается всё ниже и ниже — садится на Галочкину вытянутую руку и всё поёт Гале свою звонкую, радостную песенку.

 

  1. Кто был главный герой
  2. Как звали девушку
  3. Какой праздник был
Ապրիլի 7

Առաջադրանքներ,07.04-10.04

Լրացնել  բաց թողնված տառերը՝ ն կամ մ:
Մանվելն ու Սանվելը մանկության ընկերներ են: Իրարից միշտ անբաժան են եղել: Դեռ  փոքր էին, երբ վերցնում էին զամբյուղները դանբուլ բերելու, խաղում գետեզրի շամբուտում, մայրիկների համար սարի սմբուլ, սուսամբար բերում: Ապրում էին գյուղական անպաճույճ կենցաղով ու երջանիկ էին:  Պատանեկության ա-բասիր անուրջներն անավարտ մնացին, սկսվեց պատերազմը: Անբարիշտ ֆաշիստները հարձակվեցին, ռնբակոծեցին, հրդեհեցին: Անբարտավան հրոսակներին հակահարված տալու և հայրենիքի պատիվն անեղծ պահելու համար տղաները մեկնեցին ռազմաճակատ: Հոծ ամբոխ էր հավաքվել կայարանում: Հրաժեշտի ամպագոռգոռ խոսքեր չասվեցին: Ժողովուրդն ա-բարբառ տխուր-տրտում, ճա-փա գցեց իր բազում զավակներին: Մանվելն ու Սամվելը ծառայում էին նույն վաշտում: Մեկը բանբեր էր մյուսը` կապավոր: Անվերապահորեն վստահ էին, որ ամպայման կհաղթեն: Այդպես էլ եղավ: Երկուսն էլ պարգևներով տուն վերադարձան: Այժմ էլ ապրում են իրենց գյուղում:  ունեն բարի համբավ, սիրված են բոլորից:  Գյուղը  սակավաջուր էր: Ընկերներն անբարձիչներ բերեցին, ա-բարտակ կառուցեցին: Գյուղը ա-բավ բերք ստացավ, անբարները լցվեցին: Մեծ բարեկամությունից բոլորն են օգտվում:

 

Լրացնել բաց  թողնված տառերը` զ կամ ս:
Ալեհույս էր Հելլադայի մեծագույն քանդակագործ Ֆիդիասը:  Գրակալի առաջ մտասույզ նստած` քննախույս հայացքը հառել էր դիմացը փռված գծագրերին: Պիտի կերտեր Զև սի արձանը: Նրա հոգին բսկտում էր այն միտքը, թե կկարողանա կյանք ու հոգի  տալ անշունչ մարմարին:
Պարսկա գիշեր էր: Պարսկական երկնակամարում փայլփլում էին աստղերը:  Հա-կերտի հրավերով Վասակը` Հայաստանի մար-պանը, ժամանել էր Տի-բոն և այժմ բաց նստած` նայում էր մսկիթների երկնասույզ մինարենիներին: Անհույս էր, թե գործերը հարթ  կգնան:
Պարտիսպանը Թիֆլիսից բերված թաղարները տեղադրում էր հողի մեջ: Շուտով այդ մասում կաճեն  գույնզգույն ծաղիկներ և հետ հետե կտարածվեն շուրջբոլորը:
Ավտոբուսի պատուհանից հիպնոզված նայում էի շրջակայքի գեղեցկություներին: Որպիսի աննման տեսարան:
Որպեսի պատկերացնես, աչքովդ պիտի տեսնես:

Որտեղ անհրաժեշտ է ը գրիր:

Դասընկերներով անակնկալ  մի որոշում կայացրինք՝ արշավ կազմակերպել դեպի Մայմեխի կատարը և ամրացնել հայոց եռագույնը: Ակընթարթորեն ընդունված որոշումը բոլորիս ոգևորեց:
Վերընթաց ճանապարհն անցնում էր որոտընդոստ գետակին զուգընթաց, ծառերը մթընկա անտառում թվում էին գիրկընդխառն կարպարանքներ և անմբռնելի երկյուղով լցնում մեր սրտերը:
Վերելքը դժվարին էր, բայց  ինքն ստիքյան հասկանալի է, որոշեցինք հաղթահարել, խոչընդոտները և չնկրկել:
Լուսնկան նոր էր անհետացել երկնակամարից, երբ  հասանք հովվական  վրանների, որտեղ մեզ  հյուր-նկալեցին ջերմորեն:
Նախընտրեցինք չհանգստանալ և ոտքի վրա մի մի  բաժակ  կամ ըմպելով` առաջ ընթացանք:
Կորընթարդ բլրակները թվում էին  անվերջանալի;
Որքան  բարձրանում էինք, սրընթաց գետակի ջրերն ավելի զուլալվում էին,  և մենք  մերթնդմերթ տեսնում էինք արևի տակ ցոլացող  կարմրախայտ ձկներին, որոնք,  ասում են ձկնկիթ են դնում բարձրանմատչելի  ակունքներում;
Հետըզհետե օրը ցրտեց, և  դաշտային բուսականության փոխարեն մեր առջև  փռվեցին Ալպյան գույն-գույն ծաղիկներ:
Վերջապես սարի կատարին ենք: Ակընդետ նայում ենք հրաշալի  բնապատկերներին և սքանչանում:

Լրացնել բաց թողնված տառերը` ջ, ճ կամ չ:
Զիխելով կնոջս ու զոքանճիս ցանկությունը՝ ամռանը ամբողջ  ընտանիքիս տարա Սոշի: Առաջին անգամ էինք լինում այնտեղ: Իսկական ծովափնյա քաղաք՝ գաղճ, բայց առողջարար օդով, լաջվարդ երկնքով, պճրուհու սեթևեթանքով նազով սոճիներով ու նոջիներով, պճնված ծաղկաստաններով լի չինական խառնիճաղանջ վարդաթփերով, գաճաճ ալոճենիներով, որոնց մի-և հանգիստ ճեմում են գույնզգույն թռ-ուններ, հատկապես` սիրամարգեր: Ողջ օրը`  աղճամուղ-ից մին-և ուշ գիշեր ծովափը լեցուն է հովեկներով: Միայն մի-օրեին մարդիկ մի  կարճ ընթացք մինչև երեկո փախ-ում են լողափերից, ապա ամբողջ երեկոն դարձյալ անցկացնում այնտեղ: Երեխաներն ուրախ  թռ-կոտում են, թր-ում միմյանց, մխր-վում տաք ավազի մեջ: Սո-իում հանգստացողը չի զղ-ա, որովհետև որևէ խոչընդոտի  հանդիպի ոչինչ չի աղ-ատի լիարժեք անհոգությունը: Ամեն ինչ կարելի է ձեռք բերել զեղ- գներով: Երեխաներիս սիրած վայրը գազանանոցն էր, ուր  կային դար-նագույն ար-եր, եղջերուներ, վայրի խոզեր` իրենց գո-իներով ու  խո-կորներով, այծեղ-յուրներ, փղեր` երկար կն-իթներով, նեւյնիսկ  չղ-իկներ, բվե-ներ, կարիճների տեսակներ: Հատկապես հետաքրքիր էին կապիկները, որոնք  մարդու պես քրք-ում են,  քրթմն-ում, հառա-ում, կառ-ում ճյուղերից, ի-նում, բարձրանում: Հրաշալի անցկացնելով ամառը` օգոստոսի վեր-ին հրաժեշտ տվեցինք Սո-իին:

Ընդգծիր բարդածանցավոր բառերը:
Ձեռնտու, վարկառու, աչառու, զրպարտիչ, գործարանատեր, վիրակապարան,աչքաբաց, ավտոկայան, անհուսություն, տարրալուծում, լեզվաբանություն,հայազգի, թռչնաբուծարան, ուրվապատկեր, բնակատեղի, հեռուստացույց:

Ապրիլի 4

Աշխարը առանց համացանցի շարադրություն

Աշխարհը առանց համացանցի ես պատկերացնում  եմ  այսպես՝

Համացանցը դարձելա  մեր ամենօրյա անբաժան մասը։ ԵՎ ես մտածում եմ ,որ առանց համացանցի մարդիկ ավելի խելացի կլինեն և կաղվածություն չեն ունենա համացանցից ։Մարդիկ ավելի շատ ժամանակ կանցկացնեն ընկերների և ծնողների հետ և կզբաղվեն դասերով ;

Համել մարդիկ ավելի դժվարությամբ կգտնեին տեղեկություն,և կսկսեն ինքնուրույն մտածել։ Մեկ հարցի պատասխանն այժմ կարող ենք գտնել մեկ վայրկյանում, մինչդեռ առանց համացանցի՝ դա կտեվեր երկար և դժվար է լինելու։

Ապրիլի 4

Առաջադրանքներ

1.Լրացրու՛ բաց թողնված տառերը.

աղջիկ, աղքատ, այսօր, առաջին, արգելել, երգ, արդար, արձակուրդ, բարձր, անօգնական, զարթնել, երջանիկ, երբներանգ, համ-ուրել, նուր-, հա-նել, ճամ-ա, ըն-երցել, համեր-, տն-րեն, թա-ավոր, որսոր-, բա-տ:

2. Ո՞ր նախադասության ընդգծված բառը «հարազատ» չէ մյուս ընդգծվածներին:

Ա. Նրա ջերմ խոսքերը քո մասին են:

Բ.Ընթերցածիս մասին այժմ չեմ խոսի:

Գ.Նրա մասին վատ լուրեր են պտտվում:

Դ.Մեքենայի այդ մասին ես ծանոթ եմ:

3. Պատասխանի տարբերակներից մեկն ընտրի՛րորը կդառնա ներքոնշյալ առաջին բառի վերջը և երկրորդ բառի սկիզբը:

Օձ+(…)(…) +ա+տեսակ

Ա. ձուկ

Բ. գույն

Գ. երես

Դ.ցող

4. Ստորև բերված ո՞ր դարձվածքով կարելի է բնորոշել անամոթ մարդուն:

Ա. կոպեկի համար մեռած

Բ. ոտքի կոխան դարձնել

Գ. հազար մաղով անցկացրած

Դ. գրքի մի երեսը կարդալ

5. Պատասխանի տարբերակներից ո՞րն է նախադասության մեջ գրվում փոքրատառով՝ բացի նախադասության սկզբից։

Ա.Կարեն

Բ.Գորիս

Գ.Հայաստանցի

Դ.Ներսես Շնորհալի

6. Կենդանիների ո՞ր զույգը պետք է տեղադրել, որպեսզի առածն ամբողջանա՝  «.…ի հետ …. ն է ուտում, տիրոջ հետ վա՜յ կանչում»:

Ա. աղվես, կրիա

Բ. առյուծ, արջ

Գ. շուն, կատու

Դ. գայլ, գառ

7. Պատասխանի տարբերակներում նշված բառերից ո՞րն է կազմվում «տնական» բառի բոլոր տառերով:

Ա. տնանկ

Բ. ականատ

Գ. տնկարան

Դ. աննկատ

8. Նշված բառերից որո՞ւմ ան-ը նախածանց չէ:

Ա.անկոթ

Բ.անկում

Գ.անպոչ

Դ.անկուշտ